15. Hukuk Dairesi 2018/5548 E. , 2019/2245 K.
“İçtihat Metni”
Mahkemesi:Ticaret Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak davası olup mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm yasal süre içerisinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacı gecikme cezası ve davalı tarafından yapılan kent güvenlik sisteminin 10 nolu sunucusunun ve sunucu …’in değiştiğinden bahisle alacak talep etmekte, davalı ise işi süresinde, eksiksiz ve çalışır vaziyette teslim ettiğini, geçici ve kesin kabul işlemlerinin yapıldığını davanın reddini savunmuştur. Mahkemece dosya kapsamında makine mühendisi bilirkişiden rapor alınmış ve raporda belirtilen davacının toplamda 24.277,56 TL tazminat alacağı olduğu tespiti hükme esas alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece makine mühendisi bilirkişiye dosya üzerinden inceleme yaptırılarak hüküm kurulmuş ise de alınan rapor teknik incelemeler içermediğinden hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir. Yetersiz ve uzmanlık alanı uygun olmayan bilirkişi raporunun esas alınması suretiyle hüküm kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
O halde mahkemece yapılması gereken iş; HMK 266 ve devamı maddelerine uygun seçilecek kent güvenlik sisteminden anlayan elektrik elektronik mühendisi bilirkişi seçilerek, mahallinde keşif yapılmak sureti ile davalı yüklenici tarafından davacı iş sahibine teslim edilen sistemin davacı iş sahibi tarafından tutulan tutanaklarla birlikte değerlendirilerek davaya konu edilen sunucuların değiştirilmesinin gerekip gerekmediği ya da davacı iş sahibi tarafından değiştirilip değiştirilmediğinin belirlenmesi, bu kapsamda davacı tarafından bu kalem talep yönünden alacak miktarının belirlenmesi ve gecikme cezasının da buna göre değerlendirilerek hüküm kurmaktan ibarettir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı lehine BOZULMASINA, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 13.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.